نقش زنان در مديريت شهري
- يكي از مسائل مهم در برنامه ريزي شهري در كشورهاي پيشرفته، مشاركت پايدار مردم در همه بخش‌هاي مختلف برنامه ريزي شهري است.برنامه ريزي و مديريت شهري داراي جايگاهي مهم د رتكنيك برنامه‌ريزي كلان جامعه است.اگر مشاركت را در يك رويكرد عملگرايانه به عرصه برنامه ريزي شهري وارد كنيم بايد اين مشاركت در محيط اجتماعي و اقتصادي و در همه رفتارها و فعاليت‌هاي روزانه افراد و ساكنان شهري تعيين و تبيين شود. به عبارتي هر نوع تغيير در ساختار برنامه ريزي به شكل قطعي اثرات اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي خود را به كل جامعه خواهد گذاشت.
- از آنجا كه در بسياري از كشورها بستر فعاليت شبكه‌هاي اجتماعي سنتي كه در واقع تقويت‌كننده انسجام اجتماعي بوده‌اند(مانند خانواده‌هاي گسترده، گروه‌هاي مذهبي و سازمان‌هاي خيريه) تضعيف شده است يافتن راه‌هاي جديدي براي احياي پيوستگي در جامعه ضروري به‌نظر مي‌رسد. در راستاي اين هدف محلات شهري ظرفيت بالايي براي توليد اشكال جديد پيوستگي اجتماعي دارند.
- زنان عموماً زمان بيشتري را نسبت به مردان به كار در داخل و اطراف منزل اختصاص مي‌دهند. بنابر اين به‌دليل تجارب روزانه‌شان به دانش و بينش عميق‌تري از آنچه براي ساخت محيط موردنياز است دست مي‌يابند (مانند طراحي فضاهاي عمومي، زيرساخت‌ها و خدمات موردنياز همه اعضاي جامعه)
- به‌منظور پويا شدن و مؤثر بودن اين دانش در سياست و توسعه شهري بايد با ايجاد مراكز آموزشي به‌دنبال راه‌هايي براي سازماندهي محله‌ها بود، در واقع بايد به شهروندان فرصت داد تا در توسعه محله‌ها و شهرها مشاركت فعال داشته باشند.
- در نظريه مديريت مشاركتي شهرها چنانچه زنان نه‌تنها با مشاركت فعالانه بلكه با ايفاي نقش محوري خود در اين عرصه حضور يابند توسعه شهري طولاني مدت، جامع‌تر و پايدارتر خواهد بود. به‌طور كلي تجربه درگير شدن و رهبري زنان در سياست‌هاي محلي عموماً نشان‌دهنده پيشرفت‌هاي عمده در موفقيت مشاركت اجتماعي افراد و كارآمدي سياسي است، زيرا زنان به ابعاد نيازهاي همه گروه‌ها در اجتماع توجه مي‌كنند و صرفاً به ديدگاه و تمايلات اعضاي قدرتمند و مؤثر جامعه محدود نمي‌شوند و اغلب در پي ايجاد پل‌هايي روي تقسيم‌بندي‌هاي اجتماعي، فرهنگ و نژادي و نيز ناسازگاري‌ها در اجتماع هستند.
- منبع:
- پاورپوینت مشارکت مردمی درمدیریت شهری؛دکتر پیله ور ، وجدانی ؛ دانشگاه بجنورد؛ 1387
